De bloemen op tafel op weg naar Pasen 2012

Dit jaar heeft de Bloemengroep weer een project opgezet. Tijdens de diensten in de aanloop naar Pasen staat er op de liturgische tafel een creatie met symboliek die past in de Lijdenstijd.
De Veertigdagentijd nodigt uit om stil te staan bij onrechtvaardigheid, geweld, armoede, aantasting van de Schepping; je richten op het ‘zijn’ en niet op het ‘hebben’.
De kleuren zijn paars, roze, zwart (Goede Vrijdag) en wit (Pasen), die terugkomen in de kleden. Daarop staat het kruis, de kern van de creatie, dat in de loop van de weken een verandering ondergaat. Daaromheen leggen we de ene keer stenen, dan weer zaden, graankorrels, schelpen, maar ook voorwerpen waar we niet buiten kunnen zoals geld, een mobiele telefoon, sieraden, dingen van waarde. Het zijn symbolen, waarvan de betekenis in de dienst duidelijk wordt. Daarbij staan ook de bloemen, die weggebracht worden naar een gemeentelid. Bij de bloemen hoort een kaart met een foto van de schikking met achterop de tekst die erbij hoort en in de dienst voorgelezen is.


Stilte zoeken,
komen tot de kern
leven
van binnenuit
vanuit je hart.
Een zachte wind
voelen
op je huid
opstaan
en naar buiten treden.

Eeuwige,
leer ons de woestijn
in ons leven
te veranderen
in een oase.

De eerste zondag van de Veertigdagentijd is 26 februari. Het thema is ‘tot inkeer komen’. Bovenstaande foto laat zien hoe de creatie eruit ziet:
"Beeld van inkeer is de spiraal in het hart van het kruis. De spiraal beweegt zich van buiten naar binnen. Daarmee wordt ‘het tot inkeer/inzicht komen’ tot uitdrukking gebracht. Komen tot diep in de binnenruimte om van daaruit met een bewogen hart, met kennis en inzicht, de wereld opnieuw tegemoet te treden."


Klimmen
om licht te zien,
verblindend,
stralend.
Opgaan in een wolk
van aanwezigheid.
Afdalen
naar de aarde,
verlicht,
gesterkt.

Aanwezige,
richt ons kijken
naar Uw licht
dat in wolken verhult,
met ons meetrekt.

De tweede zondag van de Veertigdagentijd (4 maart) heeft als thema ‘aanwezig’.
Bovenstaand 2 foto's van de schikking. Onderstaand de symboliek.

Wit
In de kleur wit komen alle kleuren samen, het is in staat om elke andere kleur uit te stralen. Wit drukt zuiverheid, licht, vrede, vreugde en feest uit. Wit is de liturgische kleur die in de kerk gebruikt wordt bij hoogfeesten zoals Pasen. Bij het graf van Jezus worden de vrouwen aangesproken door een man in een wit gewaad. Stralend wit, als een zon stralen. Het zijn beelden van het licht van God. Maleachi 3:20 verwoordt dat als volgt: maar voor jullie die ontzag voor mijn naam hebben zal de zon stralen, de zon die gerechtigheid brengt en genezing in haar vleugels draagt.

Drie
Drie witte stenen verwijzen naar Mozes, Elia en Jezus die staan in het licht van God.

Wolk
De wolk is het symbool van Gods aanwezigheid én verborgenheid. Wij kunnen slechts in een tweezijdige beeldspraak spreken over God: nabij en verweg, present en afwezig; hij openbaart en verbergt zich. De wolk verbeeldt deze tweezijdigheid als geen ander.


Ruimte
scheppen
voor dat
wat van belang is,
waarachtig leven
in vrede.
Alle hebbedingen
opzij
Geluk, gezondheid,
liefde
zijn niet te koop.

Levende,
Gij die ons leefruimte schenkt
om op te staan uit dat wat doodt,
schenk ons de moed
ruimte te scheppen
voor U,
bevrijd ons
van hebzucht.

De derde zondag van de Veertigdagentijd (11 maart) heeft als thema ‘ruimte maken’.
Bovenstaand de foto van de schikking. Onderstaand de symboliek.

Het spirituele middelpunt, het huis van de Eeuwige, wordt vervuild doordat men er een marktplaats van maakt, waar geld en macht de dienst uitmaken. Jezus veegt het schoon met een zweep. Het kruis of de stam verbeelden dat dit de kern is van het spirituele middelpunt, het huis de Eeuwige. Voor hebzucht en handel is daar geen plaats.


Delen,
breken,
uitdelen.
Wonderlijk
hoe weinig
door te delen
verandert
in overvloed,
en velen voedt.

Gij die ons voedt,
schenk ons het inzicht
dat delen
verrijkt
en de woestijn
verandert
in een oase.

De vierde zondag van de Veertigdagentijd (18 maart) heeft als thema ‘delen voor verandering’.
Bovenstaand 2 foto's van de schikking. Onderstaand de symboliek.

De kleuren voor deze zondag zijn paars met daarbij roze: door het paars heen gloort iets van wit, het licht van Pasen. De kleur paars van inkeer vermengt zich met de kleur van het licht.
Maar ook de kleur groen vinden we terug. In het verhaal van deze zondag gaan alle mensen op het gras zitten. Groen, verwijst naar levenskracht; dan denken we de groene bladeren die in het voorjaar aan het kale hout groeien. Daarmee symboliseert groen het nieuwe leven.
Het kruis dat de afgelopen zondagen centraal in het bloemstuk stond is vervangen door een zgn ‘Gaffelkruis’. Het is een kruisvorm die door de schuin omhoog geheven armen lijkt op de vorm van een levende boom. De twee naar boven gestrekte takken drukken de verbinding uit tussen het menselijke en het goddelijke. Het nu nog dode hout komt de komende zondagen langzaam tot leven. Met Pasen zal het dode hout in bloei staan!. Iets daarvan is al te zien onderaan het kruis, waar de klimmende Hederatak al begint op te groeien tegen het kruis.

'De hoorn des overvloeds' ligt op een groen tapijt. Het brood is het symbool van het geestelijke levensbrood dat Jezus rijkelijk uitdeelt en ieder mens voedt.


Uit handen vallen,
je overgeven.
loslaten,
gewild
of ongewild:
je leven verandert.

Gij levend Brood,
schenk ons
in diepe duisternis
vertrouwen
in levenskracht,
om los te laten
wat leven
vanuit een kern
belemmert.
Schenk ons
kracht
om op te staan
als een ander mens,
en vrucht te dragen
op eigen wijze.

De vijfde zondag van de Veertigdagentijd (25 maart) heeft als thema ‘Loslaten om te leven’.
Bovenstaand de foto van de schikking. Onderstaand de symboliek.

Graankorrel

De graankorrel is het symbool van het zaad dat in de kern vol zit met leven. Deze kern verwijst ook naar het geestelijke leven dat in ieder mens verborgen ligt. Als dit geestelijke zaad gezaaid wordt in de aarde en sterft dan zal het veel vrucht dragen. De buitenkant moet sterven. Het leven durven los te laten en te verliezen zal een mens bij zijn diepste kern brengen. En dit nieuwe leven vruchtbaar maken.


Een weg
zoeken
in pijn
en verdriet
vanuit liefde.
Ontdekken:
niet ik,
maar de Ander
niet een doel,
maar het leven
is de weg.
Je buigt
en ziet
kleine bloemen bloeien.

Jezus,
Gij, rechtvaardige
in dienstbaarheid
verander ons.
Keer ons leven
naar de Ander,
de wereld.
Geest van liefde,
Wijs ons de weg.

De zesde zondag van de Veertigdagentijd (1 april) heeft als thema ‘op weg in dienstbaarheid’.
Bovenstaand een foto van de schikking. Onderstaand de symboliek.

De palm (buxus takjes) is een verwijzing naar de rechtvaardige (Psalm 92:13). Hij groeit recht omhoog en draagt goede vruchten.
De liturgische kleur is rood voor de intrede en paars voor het passie gedeelte. De kleur rood verwijst naar de kleur van het hart, de geest en het bloed. We moeten hier ook denken aan de liefde van de mensen langs de weg. Zij legden hun mantels als een rode loper voor Jezus neer.
De bloemetjes zijn symbool voor dienstbaarheid.

Bovenstaand een foto van de schikking in de Paasnacht.


In de vroege ochtend
opstaan
als het licht glinstert
in dauwdruppels,
als vogels
een loflied zingen
en verstilling
tot leven komt
in een tuin.

Gij Levende,
verleg ons struikelblok
neem de steen weg,
schep levensruimte.
Leid ons op het spoor
van Uw leven,
leer ons de geur van heiligheid
ontdekken
in lente bloemen,
hemeldauw voelen op onze huid.
Laat ons zingen
een levenslied,
anders, vanuit de diepte,
hemelhoog.

Paaszondag (8 april) heeft als thema ‘Opstaan door verandering’.
Bovenstaand een foto van de schikking. Onderstaand de symboliek.

Een tuin roept herinneringen op aan de graftuin maar ook aan het paradijs. Het is het verhaal van de Levende op aarde. De Levende die grenzen doorbreekt, bevrijdt. De steen bij het graf is weggerold. De dood heeft ruimte gemaakt voor leven vanuit de diepte, leven door verandering zoals de graankorrel, zoals een bloembol, bloesem aan kale takken.
De tuin is het symbool van de ommekeer, de dood maakt plaats voor het leven. Het leven dat vrucht draagt door lijden en dood heen, komt in de tuin in het volle Licht te staan.