Bloemen op de liturgische tafel "Verlangen naar ..."
Tijdens Advent en Kerst staat er een symbolisch bloemstuk op de tafel.
Het thema is dit keer "Verlangen naar ...".
Basis is een gelijkzijdige driehoek. De drie zijden staan voor geloof, hoop en liefde, verwijzend naar de mensen uit de Bijbelverhalen, die ons vanuit hun geloof, hoop en liefde ons een weg wijzen die we kunnen gaan.
Hier op de website zal na iedere zondag een foto van de schikking en bijbehorende informatie worden gezet, zodat iedereen van deze symbolische bloemen kan (na)genieten.
Thema: "verlangen naar nabijheid en troost"
Deze zondag hebben we hen die ons zijn voorgegaan in hun geloof, hoop en liefde herdacht. Achter de driehoek staat een mooi bloemstuk met witte bloemen. Vóór de driehoek staat de schaal met de herdenkingssteentjes van overledenen van vorige jaren
Symboliek: We noemden de namen waarmee we ons een mensenleven verbonden weten, die leefden in ons midden. Verbonden met ons en verbonden met het Licht van de Eeuwige. De steentjes met de namen van diegenen die het afgelopen jaar overleden zijn, liggen op de opengeslagen bijbel ‘verbonden met de Eeuwige’. Bij het noemen van de namen werd een kaars aangestoken en het steentje vanaf de bijbel in de schaal bij de overige steentjes gelegd.
hoe in geloof
de hoop
vanuit liefde
groeit in een wereld
waarin zoveel
donker is.
Goede God,
wakker ons
verlangen aan
om de tekens
te verstaan
die vertellen
over Uw toekomst.
'Zal er ooit een dag van vrede ...'
Jesaja en Marcus roepen deze zondag op tot waakzaamheid. Zij verlangen naar verandering, naar een toekomst waarin Gods sjalom,
Zijn Koninkrijk, werkelijk zal zijn. Wie goed kijkt ziet de hoopvolle tekens die vertellen over Gods aanwezigheid en Zijn toekomst. (Jesaja 63:19b-64:8)
Symboliek: Op deze eerste zondag van de Advent worden we opgeroepen tot waakzaamheid, om goed te kijken naar de kleine tekens van verwachting. In de driehoek van geloof, hoop en liefde zien we een tak met knoppen die een belofte inhoudt van bloei. Het is een hoopvol teken in een verwarrende tijd.
hoe vanuit geloof
in de liefde
de hoop groeit
in den wereld
waarin zoveel
donker is.
Goede God,
sterk ons
in het verlangen
naar bloei.
Dat wij in ons
denken,
doen en laten
Uw weg gaan.
'Verlangen naar bloei'
Jesaja spreekt woorden van troost en van hoop. Johannes is de wegbereider van de Messias.
Op de tweede zondag van de Advent horen we Johannes zeggen dat hij de wegbereider is van de Messias. De stem die roept in de woestijn: “Maak recht de weg van de Heer”.
Symboliek: In de schikking zien we een pad van donkere lavastenen. De lange uitlopers van Hedera en Eucalyptus geven een extra accent aan de weg. De witte bloemen geven de bloei aan die ontstaat waar mensen wegbereider worden voor elkaar.
hoe vanuit geloof
in de liefde
de hoop groeit
in een wereld
waarin zoveel
donker is.
Goede God,
dat wij met
open handen
door het leven
gaan om Uw liefde
te ontvangen.
'Verlangen naar vervulling'
Jesaja (65:17-25) spreekt over het visioen van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Hij doet dit om de hoop levend te houden. Die hoop is geen zoethoudertje, maar een dragend visioen, voor later maar ook voor het hier en nu!
Johannes (3:22-30) wijst in de discussie over het dopen niet naar zichzelf maar van zichzelf af naar Jezus. Deze discussie gaat ten diepste over de vervulling van wat er van oudsher voorzegd is. In Jezus wordt Gods belofte van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde herkend. Hij, Jezus, is Gods nieuwe schepping. Johannes ziet het als de taak die hem gegeven is om wegbereider te zijn voor de Messias. Een taak die hij met open handen ontvangen heeft.
Symboliek: Op de derde zondag van de Advent horen we hoe Johannes in Jezus de beloofde Messias herkent. Met open handen, verbeeld met 2 grote bladeren(Fatsia Japonica), vervult hij zijn taak als wegbereider. In zijn dienstbaarheid breekt Gods licht door - zichtbaar in de kleur roze in de schikking.
hoe vanuit geloof
in de liefde
de hoop groeit
in een wereld
waarin zoveel
donker is.
Goede God,
sterk ons
in het verlangen
om ons over te geven aan Uw liefde,
ruimte te maken
voor de verwachting
van Uw Mensenkind.
'Verlangen naar overgave'
David wil een huis bouwen voor de Heer (2 Samuël 7:4-16). Van Godswege hoort de profeet Nathan dat dit geen goed idee is. Niet David mag een huis voor de Heer bouwen, maar de Heer zal een huis bouwen voor David, een eeuwig huis. David leert gaandeweg om naar Gods stem te luisteren en zo ruimte te maken voor God.
Maria maakt ook ruimte voor God (Lucas 1:26-38). Zij vertrouwt erop dat het kind dat zij verwacht Gods Mensenkind is. Zij gelooft dat dit Kind de liefde van God belichaamt en zo de hoop van de mensen zal vormen.
Symboliek: Op de vierde zondag van de Advent horen we over het vertrouwen van Maria. Zij geeft zich over om ruimte te maken voor het Kind van God. In de schikking zien we hoe uit het verborgene (de stronk), Gods liefde groeit.
hoe vanuit geloof
in de liefde
de hoop groeit
in een wereld
waarin zoveel
donker is.
Licht breekt door
in de geboorte
van Gods Mensenkind.
Licht breekt door
waar mensen
Zijn geloof, Zijn hoop en
bovenal Zijn liefde leven.
Goede God,
blijf ons verlangen
naar die liefde
aanwakkeren.
'Verlangen vervuld!'
Johannes (Johannes 1;1-14) beschrijft in beeldende taal dat Gods bemoeienis met de wereld iets is vanaf het eerste begin. Gods Woord is een bron van leven en licht. Johannes getuigt dat Gods Woord in Jezus gestalte krijgt en onder mensen komt wonen. Hiermee wijst hij van zichzelf af naar de Ander. Om Getuige van het Licht te zijn.
Symboliek: We vieren dat het Woord van God onder ons is komen wonen in de geboorte van een mensenkind. Ons verlangen naar vrede en gerechtigheid wordt in Hem vervuld. Daarmee is het niet klaar, het is een begin... Zijn geloof, Zijn hoop, Zijn liefde blijven ons aanzetten om in zijn voetspoor verder te gaan. Om getuige van het Licht te zijn, ieder op haar of zijn eigen wijze.